18 maja 2012

Powiązane artykuły:
  • Leczenie grzyba na nogi
  • Leczenie zapalenia stawów
  • Choroby tarczycy - przyczyną problemów psychicznych
  • Gruczolak
Ćwierkanie

 Choroby autoimmunologiczne
 Choroby autoimmunologiczne   - Ludzka chorób, które pojawiają się na skutek zbyt dużej aktywności układu immunologicznego organizmu w stosunku do jego własnych samodzielnych komórek. System immunologiczny postrzega swoje tkanki jak obcych elementów i zaczyna im szkodzić. Choroby te nazywane również systemem, ponieważ istnieje pewna utrata całego ciała, a czasami cała jednostka jest ograniczona.

Dla nowoczesnych przyczyn medycznych i przejawów mechanizm tych procesów jest wciąż niejasna. Tak więc, istnieje przekonanie, że może wywołać chorobę autoimmunologiczną, stres i uraz, oraz różne typy infekcji i hipotermii.

Wśród chorób, które należą do tej grupy chorób, należy zauważyć reumatoidalne zapalenie stawów Szereg autoimmunologicznej choroby tarczycy. Jest również mechanizm dla rozwoju chorób autoimmunologicznych Cukrzyca   Pierwszy typ stwardnienie rozsiane , toczeń rumieniowaty , Istnieją również zespoły, które są autoimmunologiczne w przyrodzie.

Przyczyny chorób autoimmunologicznych

Ludzki układ odpornościowy dojrzewa najintensywniej od jego urodzenia do wieku piętnastu lat. W procesie dojrzewania komórki uzyskać możliwość później rozpoznać niektóre białka obcego pochodzenia, które staje się podstawą do walki z różnymi infekcjami.


Jest również częścią limfocyty Którzy postrzegają własne organizmu białka jako obce. Jednak normalny stan układu odpornościowego organizmu produkuje sztywnej kontroli nad takimi komórkami tak działają jako niszczenia komórek chorych lub uszkodzonych.

Ale w pewnych warunkach w organizmie człowieka może stracić kontrolę takich komórek, aw końcu zaczynają być bardziej aktywne, niszcząc już normalne, zdrowe komórki. Tak więc, nie jest rozwój choroby autoimmunologicznej.

Do tej pory nie ma dokładnych informacji na temat przyczyn chorób autoimmunologicznych. Jednak specjaliści badawcze pozwalają podzielić wszystkie przyczyny wewnętrzne i zewnętrzne.

Ponieważ zewnętrzne przyczyny chorób tego typu określa się przez działanie na organizm chorób zakaźnych, jak również liczne skutki fizyczne (promieniowanie, promieniowanie nadfioletowe, etc.). Jeśli z tych czynników występuje pewne straty w tkance ciała, modyfikowana cząsteczka jest czasami układ odpornościowy postrzega jako elementy obce. W wyniku tego, że atakuje chorego narządu, rozwoju przewlekłego zapalenia i tkanki uszkodzonej nawet więcej.

Inną zewnętrzną przyczyną chorób autoimmunologicznych - rozwój cross odporność , Zjawisko to występuje, gdy czynnika zakaźnego podobne do ich własnych komórek. W rezultacie, ludzki układ odpornościowy i działa na patogenów i komórek własnych, ich uderzenia.

 Choroby autoimmunologiczne
 Jako wewnętrznych przyczyn określenia mutacji genów, które są charakter dziedziczny. Niektóre mutacje można modyfikować antygenową strukturę dowolnej tkanki lub narządu. W rezultacie komórki mogą nie rozpozna je jako ich własna. Choroby autoimmunologiczne tego rodzaju są nazywane organospecific , W tym scenariuszu dziedziczenie określonej choroby, tj z pokolenia na pokolenie ma miejsce, lub porażkę konkretnego układu narządów.

Ponieważ inne mutacje osłabiona równoważenie systemu odpornościowego, co nie jest właściwa kontrola autoaggressive limfocytów. Jeśli ludzkie ciało w takich okolicznościach wpływa kilka czynników stymulujących, wynik może być przejawem organonespetsificheskogo choroba autoimmunologiczna, która dotyka wielu narządów i układów.

Do tej pory, nie ma informacji na temat dokładnego mechanizmu rozwoju chorób tego typu. Według ogólnej definicji, występowanie chorób autoimmunologicznych powodować naruszenie ogólnej funkcji układu odpornościowego i niektóre z jego elementów składowych. Istnieje opinia, że ​​bezpośrednio niekorzystne czynniki mogą wywołać chorobę autoimmunologiczną. Takie czynniki tylko zwiększa ryzyko choroby u tych, którzy mają skłonność do tej choroby genetycznej.

To jest rzadko diagnozowana w praktyce medycznej klasycznych chorób autoimmunologicznych. Znacznie częściej objawia autoimmunologicznych powikłań innych dolegliwości. W trakcie rozwoju niektórych chorób tkanek częściowo modyfikować strukturę ze względu na to, co nabywają właściwości elementów obcych. W tym przypadku, odpowiedź autoimmunologiczna skierowane do normalnej tkanki. Na przykład, mogą wystąpić reakcje autoimmunologiczne należny   zawał mięśnia sercowego , oparzenia , choroby wirusowe , urazy , Zdarza się, że atak autoimmunologiczny narażone tkanki ocznej lub jaj wskutek zapalenia.

Czasami układ odpornościowy atak na tkance zdrowej są przesyłane z faktu, że są one połączone przez obcy antygen. Jest to możliwe, na przykład, w wirusowe zapalenie wątroby typu B , Nie ma innego mechanizmu do rozwoju reakcji autoimmunologicznych u zdrowych tkankach i organach: a rozwój ich reakcje alergiczne ,

Większość chorób autoimmunologicznych są chorobami przewlekłymi, które rozwijają się na przemian występują okresy remisji i nawrotów. W większości przypadków, przewlekłych chorób autoimmunologicznych, wywołują poważne zmiany w funkcji organów, co ostatecznie prowadzi do praw niepełnosprawności.

Diagnoza chorób autoimmunologicznych

Podczas diagnozy chorób autoimmunologicznych Najważniejsze jest to definicja czynnika immunologicznego, które wywołuje uszkodzenie tkanek i narządów. Dla większości chorób autoimmunologicznych, określane są przez te czynniki. W każdym przypadku, aby określić wymagane użytkowania tokena różnych immunologicznych metod laboratoryjnych.

Ponadto, w czasie diagnozy lekarza wymagane jest, aby wziąć pod uwagę wszystkie informacje na temat rozwoju klinicznego choroby i jej objawów, które są ustalane podczas kontroli i badań pacjenta.

Leczenie chorób autoimmunologicznych

 Choroby autoimmunologiczne
 Obecnie, dzięki stałemu specjalistycznych badań leczenia chorób autoimmunologicznych, przeprowadza się pomyślnie. Przepisując lekarz bierze pod uwagę fakt, że ludzki układ odpornościowy jest głównym czynnikiem, który negatywnie wpływa na narządy i układy. W związku z tym, charakter terapii w chorobach autoimmunologicznych immunosupresyjne   i immunomodulujące ,

Produkty- leki immunosupresyjne   wpływ na funkcjonowanie układu odpornościowego przygnębiające. Do tej grupy leków obejmuje cytostatyki , antymetabolitami , kortykosteroidów A niektóre antybiotyki   i inne. Po otrzymaniu tych leków funkcji układu immunologicznego znacznie zahamowany, a proces zapalny jest zawieszone.

Jednakże, do leczenia chorób z użyciem tych leków powinny być zawsze brane pod uwagę i to, że one powodować niepożądane reakcje. Takie leki nie wpływają na miejscu: stosują się do organizmu ludzkiego, jako całości.

Ze względu na ich przyjęcie może zahamować krew, narządy wewnętrzne są dotknięte, organizm staje się bardziej podatny na infekcje. Po otrzymaniu niektóre leki w tej grupie jest ucisk podziału komórek, co może wywołać intensywne wypadanie włosów. Jeśli pacjent jest leczony przez leki hormonalne efekty uboczne może stać się wygląd Zespół Cushinga , Która charakteryzuje się wysoką ciśnienie tętnicze , otyłość , ginekomastia   mężczyźni. Dlatego leczenie takich leków odbywa się dopiero po całkowitym specyfikacji diagnozy i pod nadzorem doświadczonego lekarza.

Celem zastosowania leki immunomodulujące jest osiągnięcie równowagi między różnymi elementami układu odpornościowego. Preparaty tego rodzaju są przypisane do leczenia środkami immunosupresyjnymi, jako środki do zapobiegania zakażeniu.

Immunomodulujące leki są leki, które są głównie pochodzenia naturalnego. Takie preparaty zawierają substancje biologicznie czynne, które przywrócenia równowagi pomiędzy różnymi typami limfocytów. Najbardziej powszechnie stosuje się lek są immunomodulatorami alfetin I leki Rhodiola rosea , Echinacea purpurea th , wyciąg z żeńszenia ,

Również w leczeniu chorób autoimmunologicznych, stosowane specjalnie zaprojektowane i zrównoważony zestaw witamin i minerałów.

Obecnie firma aktywnie rozwija całkowicie nowe metody leczenia chorób autoimmunologicznych. Jednym z obiecujących sposobów terapii genowej jest uważany - metoda zastąpienia wadliwego genu w organizmie. Ale ta metoda leczenia jest jedynie w fazie rozwoju.

Trwają także prace w celu opracowania leków, które oparte są Przeciwciała Kto może oprzeć się atakom układu odpornościowego, mające na celu jego własnych tkanek.

Autoimmunologiczne choroby tarczycy

Do tej pory, autoimmunologiczne zaburzenia tarczycy, są podzielone na dwa rodzaje. W pierwszym przypadku istnieje nadmiar proces wydzielania hormonów tarczycy. Ten typ jest Choroba Gravesa , Gdy inne gatunki takie choroby obniża syntezę hormonów. W tym przypadku mówimy o Choroba Hashimoto   lub miksedeme ,

W czasie działania tarczycy u ludzi syntezę tyroksyny. Hormon ten jest istotny dla funkcjonowania organizmu harmonijnej - bierze udział w wielu procesach metabolicznych i jest zaangażowana w zapewnienie normalnego funkcjonowania mięśni, mózgu, wzrostu kości.

Jest autoimmunologiczna choroba tarczycy, są głównymi przyczynami przyczyniające się do rozwoju chorób autoimmunologicznych organizmu niedoczynność tarczycy ,

Autoimmunologiczne zapalenie tarczycy

 Choroby autoimmunologiczne
 Autoimmunologiczne zapalenie tarczycy   - To jest najbardziej rozpowszechnioną formą zapalenia tarczycy. Eksperci zidentyfikować dwie formy choroby: zanikowe   i zapalenie tarczycy przerostową   tarczycy (tak zwane Choroba Hashimoto ).

Autoimmunologiczne zapalenie tarczycy charakteryzują się obecnością zarówno pod względem jakościowym i ilościowym deficytem T-limfocyty. Objawy chorób autoimmunologicznych tarczycy przejawia limfatycznej naciekanie tkanki tarczycy. Stan ten jest pokazany w wyniku wpływu czynników autoimmunologicznego naturze.

Zapalenie tarczycy typu Hashimoto występuje u osób, które mają skłonność do tej choroby genetycznej. Jednak pojawia się on pod wpływem czynników zewnętrznych,. Konsekwencją takich zmian w tarczycy jest dalsze powstawanie wtórnej niedoczynności tarczycy, autoimmunologicznej.

W przerostową postaci objawów chorobowych, autoimmunologicznego zapalenia tarczycy przejawia ogólny wzrost raka tarczycy. Ten wzrost może być określony jako proces badania palpacyjnego i wideo. Bardzo często rozpoznanie pacjentów z podobnym patologii jest wola guzkowego.

Gdy zanikowe formą autoimmunologiczne zapalenie tarczycy występuje najczęściej obraz kliniczny niedoczynności tarczycy. Efektem końcowym jest autoimmunologiczne zapalenie tarczycy autoimmunologiczna niedoczynność tarczycy W którym komórki tarczycy nie występują w ogóle. Objawy nadczynności tarczycy to drżenie palców, ciężką pocenie się, przyspieszenie czynności serca, podwyższone ciśnienie krwi. Ale rozwój autoimmunologicznej niedoczynności tarczycy występuje kilka lat po początku tarczycy.

Czasami zdarzają się przypadki przepływu tarczycy bez niektórych funkcji. Jednak w większości przypadków wczesnych objawów takich warunkach często jest pewien dyskomfort, w obszarze tarczycy. Podczas połykania, pacjent może ciągle czuć guzek w gardle, uczucie ucisku. Podczas badania palpacyjnego tarczycy może być trochę boli.

Kolejne objawy kliniczne u ludzi autoimmunologicznego zapalenia tarczycy pojawiają wulgaryzowaniem rysów twarzy, bradykardia , Wygląd nadwaga , Pacjent zmienia tembr głosu, pamięci i mowy stają się mniej wyraźne w trakcie aktywności fizycznej pojawia się duszność. Stan skóry zmienia się również: gęstnieje, jest suchość skóry, livor , Kobiety zauważyć naruszenie cyklu menstruacyjnego, na tle autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy często rozwijają bezpłodność , Pomimo tak szeroki zakres objawów, diagnozy prawie zawsze jest trudne. W procesie diagnozy jest często używany badanie palpacyjne tarczycy, dokładnego zbadania szyi. Jest to również ważne dla określenia poziomu hormonu tarczycy i przeciwciał w krwi do określenia. gdy jest to absolutnie konieczne, tarczycy ultradźwięków.

Leczenia chorób autoimmunologicznych tarczycy są zwykle przeprowadzane z pomocą terapii zachowawczej, które obejmuje leczenie różnych zaburzeń tarczycy. W szczególnie poważnych przypadkach leczenia chorób autoimmunologicznych thyroidin przeprowadzono metodą chirurgicznie tarczycy ,

Jeśli pacjent przejawia niedoczynność tarczycy, leczenie prowadzi się w terapii zastępczej, która jest używana do tarczycy, hormony tarczycy, leków.

Autoimmunologiczne zapalenie wątroby

 Choroby autoimmunologiczne
 Powody, dla których osoba rozwija autoimmunologiczne zapalenie wątroby , Zupełnie nie wiadomo do dziś. Uważa się, że procesy autoimmunologiczne w wątrobie pacjenta wywołują różne wirusy, np Wirusy zapalenia wątroby różnych grup , Wirus cytomegalii Wirus opryszczki. Autoimmunologiczne zapalenie wątroby najczęściej dotyka dziewcząt i młodych kobiet, mężczyzn i choroba starszych kobiet jest znacznie rzadsze.

Uważa się, że na rozwój autoimmunologicznego zapalenia wątroby u pacjenta jest zakłócony tolerancję immunologiczną wątroby. Oznacza to, że w tworzeniu przeciwciał wątroby do niektórych części komórki wątroby.

Autoimmunologiczne zapalenie wątroby jest progresywny charakter, z nawroty występują bardzo często. Pacjent z chorobą jest bardzo ciężkie uszkodzenie wątroby. Objawy autoimmunologiczne zapalenie wątroby jest żółtaczka, wzrost temperatury ciała, bóle w wątrobie. Jest pojawienie się krwotoki na skórze. Takie krwawienia mogą być zarówno małe i wystarczająco duże. Jest również w procesie diagnozowania choroby, lekarz wykrył powiększenie wątroby i śledziony.

W trakcie progresji choroby obserwowane zmiany, które wpływają na inne narządy. U chorych z powiększeniem węzłów chłonnych występuje, oczywisty ból w stawach. Później może on rozwijać się wyraźne choroby stawów, w którym znajduje się jego pęcznienie. Możliwe jest również objawem wysypki zlokalizowane twardzina skóry, łuszczyca. Pacjent może cierpieć z powodu bólu mięśni, czasami się dzieje na nerki, serca, zapalenie mięśnia sercowego.

W czasie diagnozy choroba badania krwi, który jest zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych zbyt wysoka bilirubina Zwiększ tymol, naruszenie zawartości frakcji białkowych. Analiza wykazuje również zmiany, które są charakterystyczne dla zapalenia. Jednak markery wirusowe zapalenie wątroby nie wykazują.

W leczeniu tej choroby są używane kortykosteroidy. W pierwszej fazie terapii są powoływani przez bardzo wysokie dawki tych leków. Później, przez wiele lat, należy wziąć dawek podtrzymujących takich leków.